Στην συζήτησή μας o σύμβουλος έκδοσης των Παραπολιτικών και της Απογευματινής μεταφέρει πληροφορίες από την Συνάντηση Κορυφής των πρωθυπουργών Ελλάδας και Ισραήλ, όπου η ατζέντα ήταν βαριά γεωπολιτική.
Η επαφή αυτή μπορεί να αποδειχθεί σημείο καμπής για τις εξελίξεις στην περιοχή αλλά και για τον ρόλο της Ελλάδας.Ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης αφορούσε στην Τουρκία και στην κοινή απειλή που αποτελεί και για τα δύο κράτη.
Η Τουρκία αποτελεί πολύ μεγάλο πρόβλημα για το ευρύτερο πεδίο Ανατολικής Μεσογείου, Βορείου Αφρικής, Μέσης Ανατολής αλλά δεν είναι το μόνο. Η κατάσταση είναι πιο σύνθετη. Υπό αυτή την έννοια πρέπει να υπάρξει ένας διαμοιρασμός ευθυνών και μία κατανομή του βάρους για την σταθεροποίηση της περιοχής. Αυτό που ζητήθηκε από πλευράς Ισραηλινών είναι η ενεργοποίηση της Ελλάδας σύμφωνα με τις πραγματικές στρατιωτικές και γεωπολιτικές πολιτικές δυνατότητες της.
Να εγκαταλείψει την διστακτικότητα και το φοβικό σύνδρομο που την διακατέχει και να ανταποκριθεί στην αντιμετώπιση των απειλών, τουλάχιστον εκείνων που αφορούν άμεσα στην ίδια, δηλαδή την Τουρκία, οι οποίες όμως δεν έχουν επιπτώσεις μόνο στην χώρα μας αλλά στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο .
Επίσης να δραστηριοποιηθεί και πέραν του άμεσου πεδίου της αναλαμβάνοντας ρόλο στην διαχείριση και προστασία των ελληνορθόδοξων και όχι μόνο χριστιανικών κοινοτήτων της Μέσης Ανατολής .
Επιπλέον εξετάστηκε εκτενώς το θέμα της αμυντικής συνεργασίας όχι μόνο στο πεδίο, όπου εκεί τα πράγματα θα πάρουν ουσιαστική μορφή και θα παραπέμπουν σε κανονικό στρατιωτικό άξονα, αλλά και στο θέμα της βιομηχανικής συνεργασίας στους εξοπλισμούς.
Η επαφή αυτή μπορεί να αποδειχθεί σημείο καμπής για τις εξελίξεις στην περιοχή αλλά και για τον ρόλο της Ελλάδας.Ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης αφορούσε στην Τουρκία και στην κοινή απειλή που αποτελεί και για τα δύο κράτη.
Η Τουρκία αποτελεί πολύ μεγάλο πρόβλημα για το ευρύτερο πεδίο Ανατολικής Μεσογείου, Βορείου Αφρικής, Μέσης Ανατολής αλλά δεν είναι το μόνο. Η κατάσταση είναι πιο σύνθετη. Υπό αυτή την έννοια πρέπει να υπάρξει ένας διαμοιρασμός ευθυνών και μία κατανομή του βάρους για την σταθεροποίηση της περιοχής. Αυτό που ζητήθηκε από πλευράς Ισραηλινών είναι η ενεργοποίηση της Ελλάδας σύμφωνα με τις πραγματικές στρατιωτικές και γεωπολιτικές πολιτικές δυνατότητες της.
Να εγκαταλείψει την διστακτικότητα και το φοβικό σύνδρομο που την διακατέχει και να ανταποκριθεί στην αντιμετώπιση των απειλών, τουλάχιστον εκείνων που αφορούν άμεσα στην ίδια, δηλαδή την Τουρκία, οι οποίες όμως δεν έχουν επιπτώσεις μόνο στην χώρα μας αλλά στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο .
Επίσης να δραστηριοποιηθεί και πέραν του άμεσου πεδίου της αναλαμβάνοντας ρόλο στην διαχείριση και προστασία των ελληνορθόδοξων και όχι μόνο χριστιανικών κοινοτήτων της Μέσης Ανατολής .
Επιπλέον εξετάστηκε εκτενώς το θέμα της αμυντικής συνεργασίας όχι μόνο στο πεδίο, όπου εκεί τα πράγματα θα πάρουν ουσιαστική μορφή και θα παραπέμπουν σε κανονικό στρατιωτικό άξονα, αλλά και στο θέμα της βιομηχανικής συνεργασίας στους εξοπλισμούς.