Η επιτυχημένη άσκηση καθηκόντων διοίκησης στις επιχειρήσεις, στον στρατιωτικό τομέα, αλλά και σε κυβερνητικό επίπεδο, απαιτούν ηγέτες ικανούς να αξιολογούν τα στοιχεία, τα υλικά και τις υποχρεώσεις που έχουν, με ψυχραιμία, αναπτύσσοντας βραχυπρόθεσμες στρατηγικές που συμπληρώνουν τους μακροπρόθεσμους στόχους και κατανοούν την άποψη του αντιπάλου. Και τα δύο απαιτούν κριτική σκέψη.
Σε όλες τις περιπτώσεις άσκησης διοίκησης, η αποτελεσματική κατανομή των πόρων και η αποφυγή της σπατάλης είναι ζωτικής σημασίας. Στις επιχειρήσεις και στον πόλεμο, η τεχνογνωσία, η τακτική ικανότητα και η υλικοτεχνική εμπειρία διαχωρίζουν τους νικητές από τους ηττημένους.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό για την επιστροφή του προέδρου Τραμπ στον Λευκό Οίκο είναι το πόσο πλήρως ενσαρκώνει αυτή την νοοτροπία διοίκησης. Εάν ένα σχέδιο δράσης, ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, είναι αναποτελεσματικό για την επίτευξη των στόχων του, τότε η κυβέρνηση Τράμπ, το τερματίζει αμέσως. Εάν οι κυβερνητικοί γραφειοκράτες στις τάξεις της Εκτελεστικής Εξουσίας δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό ή αποτυγχάνουν στις καθημερινές αποστολές τους, τότε απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους.
Στο δεύτερο πέρασμά του από το Λευκό Οίκο, ο Πρόεδρος Τράμπ, ως Διευθύνων Σύμβουλος των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν έχει χρόνο να ανησυχεί για τα συναισθήματα ενός μεμονωμένου γραφειοκράτη, όταν διακυβεύεται η επιτυχία του έθνους και οι ζωές των Αμερικανών πολιτών.
Οποιοσδήποτε έχει σχέση με τον κόσμο των επιχειρήσεων ή των ενόπλων δυνάμεων αναγνωρίζει στον Αμερικανό Πρόεδρο, ορισμένες ιδιότητες που συχνά διαθέτουν οι επιτυχημένοι διευθύνοντες σύμβουλοι και οι σκληραγωγημένοι διοικητές. Μια τάση για απλή ομιλία, μια στάση χωρίς ανοησίες και μια σταθερή εστίαση στην ευρύτερη αποστολή.
Ο Πρόεδρος Τράμπ μπορεί να είναι ο πιο αστείος, ο πιο διασκεδαστικός άνθρωπος που κατείχε ποτέ το αξίωμα. Αλλά χρησιμοποιεί το χιούμορ στρατηγικά. Με ένα μόνο ρητορικό ξέσπασμα, ενισχύει φίλους και καταστρέφει τους εχθρούς. Κινείται απρόβλεπτα και αλλάζει τακτική με τρομερή ταχύτητα. Πριν οι αντίπαλοί του ανακτήσουν την ισορροπία τους, έχει ήδη αλλάξει κατεύθυνση και έχει προετοιμάσει μια άλλη επίθεση. Όπως σιγά-σιγά καταλαβαίνουν οι Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο, αλλά και οι ελίτ του ηττημένου συστήματος στην Ευρώπη και αλλού, είναι πολύ δύσκολο να υπερασπιστείς τη θέση σου όταν δεν μπορείς καν να διατηρήσεις την ισορροπία σου.
Η δυναμική επιστροφή του Τράμπ στο Οβάλ Γραφείο, έχει αιφνιδιάσει το Δημοκρατικό κόμμα στην Αμερική και τις ελίτ της παγκοσμιοποίησης και της woke ατζέντας στην υπόλοιπη Δύση.
Οι Δημοκρατικοί ελέγχουν τη γραφειοκρατία στην Αμερική για σχεδόν εκατό χρόνια και οι ελίτ το πολιτικό σύστημα της Δύσης για δεκαετίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της παρατεταμένης κατοχής, είχαν υπό ον έλεγχό τους, την εξωτερική πολιτική της Αμερικής και οι ιδεολογικοί υποστηρικτές τους στα δικαστήρια έχουν ξαναγράψει το Σύνταγμα για να προωθήσουν τις πολιτικές τους. Ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Τζο Μπάιντεν χρησιμοποίησαν το IRS και το FBI για να στοχεύσουν πολιτικούς αντιπάλους. Χρησιμοποίησαν το Υπουργείο Δικαιοσύνης και τους ρυθμιστικούς φορείς ως όπλα για να επιβάλουν το DIE, το ESG και άλλες «woke» παθολογίες στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Κατηύθυναν την κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών να κατασκοπεύει και να λογοκρίνει τους Αμερικανούς πολίτες. Επειδή οι Δημοκρατικοί ελέγχουν τη μόνιμη γραφειοκρατία για τόσο πολύ καιρό, οι κυβερνήσεις Ομπάμα και Μπάϊντεν αντιμετώπισαν εκπληκτικά μικρή αντίσταση στις προσπάθειές τους να ολοκληρώσουν τη μετατροπή της Αμερικής σε μονοκομματικό κράτος.
Στον υπόλοιπο Δυτικό κόσμο και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, οι ιδεολογικά ομογάλακτες ελίτ διάβρωσαν και απέκτησαν τον έλεγχο των πολιτικών συστημάτων, επιβάλλοντας τις ίδιες πολιτικές.
Ο πρόεδρος Τραμπ μόλις άρχισε να ξηλώνει την άμορφη μάζα του βαθέως κράτους στην Αμερική και να απειλεί τις ελίτ της παγκοσμιοποίησης στον υπόλοιπο Δυτικό κόσμο. Αν και η νίκη του Προέδρου Τράμπ και της κυβέρνησης του Προέδρου Τράμπ επί του βαθέως κράτους και των ελίτ ης παγκοσμιοποίησης δεν είναι καθόλου βέβαιη, το σύστημα αυτό δεν περίμενε ποτέ ότι κάποιος θα αντεπιτεθεί. Η μη εκλεγμένη, ασύδοτη γραφειοκρατία στην Αμερική και οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης, έχουν ριζώσει χωρίς αμφισβήτηση για τόσο πολύ καιρό που η επαναφορά του Προέδρου Τράμπ και η προθυμία του να τους αντιμετωπίσει επιθετικά, τους έχει αιφνιδιάσει και τους έχει θορυβήσει έντονα.
Η σαφής, πλέον, προετοιμασία της κυβέρνησης Τράμπ για τον πόλεμο με στόχο την ανάκτηση των εξουσιών της εκτελεστικής εξουσίας που αφαιρέθηκαν παράνομα από το βαθύ κράτος έχει προκαλέσει μεγάλο φόβο στην τάξη του κατεστημένου της Ουάσιγκτον.
Το ίδιο συμβαίνει και στον υπόλοιπο Δυτικό κόσμο. Για ογδόντα χρόνια, η Αμερική έχει δαπανήσει τεράστιους στρατιωτικούς πόρους για την υπεράσπιση του Καναδά και του μεγαλύτερου μέρους της Ευρώπης. Ταυτόχρονα, επέτρεψε στον Καναδά και την Ευρωπαϊκή Ένωση να κατασκευάσουν δασμολογικά τείχη που κρατούν τις αμερικανικές εξαγωγές έξω, χωρίς να επιβάλλει δικούς της αμοιβαίους δασμούς. Στην πραγματικότητα, η Αμερική επιδοτεί τις οικονομίες του Καναδά και της Ευρώπης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ πληρώνει για τη συλλογική τους άμυνα.
Αν και αυτή η ρύθμιση έχει κρατήσει τους δυτικούς συμμάχους ενωμένους υπό την ηγεσία της Αμερικής, τα αμερικανικά νοικοκυριά έχουν υποστεί μεγάλο κόστος σε χαμένες θέσεις εργασίας και μεταφορά πλούτου. Η συμφωνία αυτή, σε συνδυασμό με τις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες που επιτάχυναν περαιτέρω τη μετεγκατάσταση των αμερικανικών θέσεων εργασίας, έχει μειώσει σοβαρά την κάποτε τρομερή βιομηχανική και κατασκευαστική αυτάρκεια της Αμερικής.
Ο πρόεδρος Τράμπ είναι αποφασισμένος να αλλάξει αυτή την αδικία. Προωθεί αμοιβαίους δασμούς που βοηθούν στην εξισορρόπηση των οικονομικών όρων ανταγωνισμού και επιμένει ότι τα έθνη που επωφελούνται από την ομπρέλα ασφαλείας της Αμερικής θα πληρώνουν για το προνόμιο. Παρεμπιπτόντως, οι Καναδοί και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί εξοργίζονται με τις απαιτήσεις του Αμερικανού Προέδορυ, και θα νόμιζε κανείς ότι όλα αυτά τα περήφανα και κυρίαρχα έθνη πίστευαν ότι δικαιούνται αμερικανική στρατιωτική προστασία και οικονομική ευημερία.
Στις επιχειρήσεις και στον πόλεμο, δεν μπορείς να πολεμήσεις αποτελεσματικά έναν αντίπαλο χωρίς να καταλάβεις τα κίνητρα αυτού του αντιπάλου. Ευτυχώς για την Ευρώπη και τον Καναδά, ο πρόεδρος Τράμπ ήταν εξαιρετικά σαφής. Η οικονομική ασφάλεια είναι εθνική ασφάλεια. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση Τράμπ, είναι αποφασισμένη, να κάνει ότι πρέπει για να ανοικοδομήσει την κατασκευαστική και βιομηχανική δύναμη της Αμερικής. Η αύξηση των κινήτρων για τους επιχειρηματίες να επενδύσουν στην Αμερική προωθεί αυτόν τον στόχο.
Η Ευρώπη και ο Καναδάς δεν έχουν κάνει καμία προσπάθεια να κατανοήσουν τους στόχους του Προέδρου Τράμπ. Το μόνο που κάνουν οι ηγεσίες τους, είναι να απειλούν με νέους δασμούς.
Οι δασμοί δεν αποτελούν απειλή, ωστόσο, για μια χώρα που είναι ευλογημένη με άφθονους φυσικούς πόρους και προσπαθεί να ανακτήσει την αυτάρκειά της. Ένας δασμολογικός πόλεμος, που επιδεινώνεται, από Ευρωπαίους και Καναδούς πολιτικούς δίνει στον Πρόεδρο Τράμπ και την οικονομική του ομάδα, αυτό που θέλουν, μια ευκαιρία να τροφοδοτήσουν τις αμερικανικές επενδύσεις και να φέρουν πίσω στην Αμερική, τις θέσεις εργασίας.
Ο Πρόεδρος Τράμπ είναι ένας εξαιρετικά επιδέξιος λύτης προβλημάτων που προσεγγίζει τα εμπόδια από πολλές διαφορετικές και συχνά απροσδόκητες οπτικές γωνίες. Ενστικτωδώς θέτει σε εφαρμογή κάτι που ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ είχε εύστοχα επισημάνει. “Όταν αντιμετωπίζετε ένα πρόβλημα που δεν μπορείτε να λύσετε, κάντε το μεγαλύτερο”. Εκεί που οι επικριτές του Προέδρου Τράμπ βλέπουν χάος, τα επιχειρηματικά και στρατιωτικά μυαλά βλέπουν έξυπνη στρατηγική.
Πώς είναι δυνατόν να διορθωθούν τα βιομηχανικά τρωτά σημεία της Αμερικής το συντομότερο δυνατό; Θέτοντας σε κίνηση σκληρές εμπορικές μάχες που αναγκάζουν τους Αμερικανούς επιχειρηματίες να ανοικοδομηθούν. Πώς προετοιμάζεις το Φρούριο Αμερική για μελλοντικές συγκρούσεις σε έναν πολυπολικό κόσμο; Ενεργοποιείς εκ νέου το Δόγμα Μονρόε, διεκδικώντας την αμερικανική ισχύ βόρεια στην Αρκτική μέσω της Γροιλανδίας και του Καναδά και νότια στην Κεντρική Αμερική μέσω της Διώρυγας του Παναμά. Πώς τερματίζεις μια περιττή πυρηνική αντιπαράθεση με τη Ρωσία που καταναλώνει πολύτιμους στρατιωτικούς πόρους; Επεκτείνεις τις συμφωνίες οικονομικής συνεργασίας που μετατρέπουν παλιούς εχθρούς σε απροσδόκητους επιχειρηματικούς εταίρους.
Τα στρατηγικά μυαλά λύνουν προβλήματα παίζοντας μέρη του ταμπλό που οι άλλοι δεν βλέπουν. Οι επικριτές του θα το αρνηθούν, αλλά ο Πρόεδρος Τράμπ είναι ένας δεξιοτέχνης στη στρατηγική. Γι’ αυτό κερδίζει.
;
