Στην συζήτησή μας ο διεθνολόγος, δημοσιογράφος και αναλυτής σχολιάζει την όλο και μεγαλύτερη απόκλιση πολιτικών που εκδηλώνεται μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης στα μεγάλα γεωπολιτικά ζητήματα και πολεμικά μέτωπα, όπως της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής και την θέση της Ελλάδας η οποία φαίνεται να μετεωρίζεται, με την διπλωματία της να τελεί σε σύγχυση και να αναζητεί βηματισμό μεταξύ της αποκατάστασης διαύλων με την νέα αμερικανική κυβέρνηση και διασφάλισης ρόλου στο μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό πεδίο.
Όπως αναφέρει, η σκληρή ρεαλιστική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ στον πόλεμο της Ουκρανίας και η επιδείνωση των σχέσεων Ουάσιγκτον-Κιέβου οδηγούν σε μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Η κυβέρνηση Τραμπ, επιδιώκοντας ειρήνευση, ασκεί πίεση μέσω διακοπής στρατιωτικής βοήθειας, κυρώσεων και δασμών. Η Ευρώπη, αδύναμη και γεωπολιτικά ανύπαρκτη, αναζητά στρατηγική έξοδο από την κρίση, ενώ η Ελλάδα, λόγω αποτυχημένης εξωτερικής πολιτικής, παραμένει στο περιθώριο.
Η διεθνής τάξη, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, καταρρέει, με τον Τραμπ να επιδιώκει ριζική αναμόρφωση της. Η Κίνα, από την άλλη, προωθεί τη δική της τάξη πραγμάτων, βλέποντας θετικά τον πόλεμο στην Ουκρανία, καθώς εξασθενεί η δυτική ισχύς. Η ενδεχόμενη συμφιλίωση ΗΠΑ-Ρωσίας αποτελεί στρατηγικό εφιάλτη για το Πεκίνο, που στηρίζεται στη ρήξη Δύσης-Ρωσίας για τη δική του ισχύ.
Στην Ασία, η Ιαπωνία ενισχύει τον στρατό της για να προστατεύσει την αμερικανική τάξη, ανησυχώντας ότι μπορεί να αντιμετωπίσει παρόμοια εγκατάλειψη από τις ΗΠΑ. Η Ινδία, αντιθέτως, βλέπει θετικά την αμερικανική απομάκρυνση από τη μονοπολική τάξη και επιδιώκει δική της στρατηγική αυτονομία.
Ο Τραμπ επιδιώκει να ανασχηματίσει τον παγκόσμιο χάρτη πριν η Κίνα επιβάλει τη δική της κυριαρχία. Η στρατηγική του είναι περίπλοκη, γεμάτη κινδύνους, και δημιουργεί προκλήσεις για κράτη όπως η Ελλάδα. Χωρίς εθνική στρατηγική, η χώρα κινδυνεύει να βρεθεί σε αδιέξοδο, ιδίως αν συνεχίσει την πολιτική κατευνασμού προς την αναθεωρητική Τουρκία. Η Ελλάδα πρέπει να αναθεωρήσει τις επιλογές της, προστατεύοντας τα εθνικά της συμφέροντα σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά.
Όπως αναφέρει, η σκληρή ρεαλιστική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ στον πόλεμο της Ουκρανίας και η επιδείνωση των σχέσεων Ουάσιγκτον-Κιέβου οδηγούν σε μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Η κυβέρνηση Τραμπ, επιδιώκοντας ειρήνευση, ασκεί πίεση μέσω διακοπής στρατιωτικής βοήθειας, κυρώσεων και δασμών. Η Ευρώπη, αδύναμη και γεωπολιτικά ανύπαρκτη, αναζητά στρατηγική έξοδο από την κρίση, ενώ η Ελλάδα, λόγω αποτυχημένης εξωτερικής πολιτικής, παραμένει στο περιθώριο.
Η διεθνής τάξη, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, καταρρέει, με τον Τραμπ να επιδιώκει ριζική αναμόρφωση της. Η Κίνα, από την άλλη, προωθεί τη δική της τάξη πραγμάτων, βλέποντας θετικά τον πόλεμο στην Ουκρανία, καθώς εξασθενεί η δυτική ισχύς. Η ενδεχόμενη συμφιλίωση ΗΠΑ-Ρωσίας αποτελεί στρατηγικό εφιάλτη για το Πεκίνο, που στηρίζεται στη ρήξη Δύσης-Ρωσίας για τη δική του ισχύ.
Στην Ασία, η Ιαπωνία ενισχύει τον στρατό της για να προστατεύσει την αμερικανική τάξη, ανησυχώντας ότι μπορεί να αντιμετωπίσει παρόμοια εγκατάλειψη από τις ΗΠΑ. Η Ινδία, αντιθέτως, βλέπει θετικά την αμερικανική απομάκρυνση από τη μονοπολική τάξη και επιδιώκει δική της στρατηγική αυτονομία.
Ο Τραμπ επιδιώκει να ανασχηματίσει τον παγκόσμιο χάρτη πριν η Κίνα επιβάλει τη δική της κυριαρχία. Η στρατηγική του είναι περίπλοκη, γεμάτη κινδύνους, και δημιουργεί προκλήσεις για κράτη όπως η Ελλάδα. Χωρίς εθνική στρατηγική, η χώρα κινδυνεύει να βρεθεί σε αδιέξοδο, ιδίως αν συνεχίσει την πολιτική κατευνασμού προς την αναθεωρητική Τουρκία. Η Ελλάδα πρέπει να αναθεωρήσει τις επιλογές της, προστατεύοντας τα εθνικά της συμφέροντα σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά.