Σημειώνει ότι η Ελλάδα πρέπει να αναθεωρήσει σημαντικές πτυχές της πολιτικής της, μεταξύ άλλων ως προς τον βαθμό άκριτης ταύτισης μας με πολιτικές της ΕΕ ακόμα και όταν συγκρούονται με τα ελληνικά συμφέορντα ή ως προς την κατευναστική πολιτική των “ήρεμων νερών” έναντι της Τουρκίας.
Οφείλει να μεταθέσει κεντρό βάρους προς την ατλαντική πολιτική με έμφαση στην Ανατολική Μεσόγειο, προς τις περιφερειακές συνεργασίες με τους δρώντες της περιοχής και προέκταση στην Μέση Ανατολή και πέραν αυτής στην διαδρομή του IMEC, προς την βαλκανική ενδοχώρα στην οποία διεισδύει η τουρκική επιρροή και να αποκαταστήσει την έννοια της αξιόπιστης αποτροπής.