Στην συζήτησή μας ο γνωστός διπλωματικός συντάκτης αναλύει το τέλος της ( εκ του αποτελέσματος) αδιέξοδης πολιτικής των διακηρύξεων φιλίας, των (δήθεν) ήρεμων νερών και του εξωραϊσμού της κατάστασης με την Τουρκία.
Η ελληνική κυβέρνηση διαπίστωσε αυτό που θα έπρεπε να έχει διαγνώσει εξ αρχής, ότι η Τουρκία δεν έχει καμία πρόθεση να συζητήσει την οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας στην βάση του Δικαίου της Θάλασσας, ούτε να αποσύρει τις διευρυνόμενες παράνομες διεκδικήσεις της κατά ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και κυριαρχίας.
Το αποτέλεσμα είναι ότι βρισκόμαστε εκεί που πάντα ήμασταν, μπροστά σε μία αδιάλλακτη και επιθετική Τουρκία, έχοντας κάνει μία στροφή 360ο αλλά έχοντας εντωμεταξύ “ξεπλύνει” την στάση της Άγκυρας και αδρανοποιήσει κυριαρχικά δικαιώματά μας.
Η ελληνική κυβέρνηση διαπίστωσε αυτό που θα έπρεπε να έχει διαγνώσει εξ αρχής, ότι η Τουρκία δεν έχει καμία πρόθεση να συζητήσει την οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας στην βάση του Δικαίου της Θάλασσας, ούτε να αποσύρει τις διευρυνόμενες παράνομες διεκδικήσεις της κατά ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και κυριαρχίας.
Το αποτέλεσμα είναι ότι βρισκόμαστε εκεί που πάντα ήμασταν, μπροστά σε μία αδιάλλακτη και επιθετική Τουρκία, έχοντας κάνει μία στροφή 360ο αλλά έχοντας εντωμεταξύ “ξεπλύνει” την στάση της Άγκυρας και αδρανοποιήσει κυριαρχικά δικαιώματά μας.