Η απροσχηµάτιστη, κυνική συµπεριφορά των κρατών της, η οποία στρέφεται και κατά µελών της ΕΕ θα διευρύνει τον εσωτερικό κατακερµατισµό της
O Ερντογάν συνέλαβε και φυλάκισε τον δήμαρχο Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου με μία προσχηματική κατηγορία όπως κάνει πάντα. Και μαζί με αυτόν αρκετές δεκάδες ακόμα στελέχη της παράταξής του. Κίνηση καθόλα αναμενόμενη καθώς ο Τούρκος πρόεδρος εξοντώνει πολιτικά οποιονδήποτε συνιστά για τον ίδιο πολιτική απειλή.
Ο Ιμάμογλου κέρδισε επανειλημμένα τους εκλεκτούς του Ερντογάν στον Δήμο Κωνσταντινούπολης και το επόμενο βήμα ήταν να τον προκαλέσει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ακολουθώντας την πεπατημένη ο Ερντογάν απλώς δεν άφησε αυτό να συμβεί και τον έβγαλε από τη μέση. Όπως μου έλεγε φίλος, γνώστης της τουρκικής πολιτικής, ο Ερντογάν κερδίζει τις εκλογές πριν να γίνουν, διασφαλίζοντας ότι οι αντίπαλοί του δεν θα φθάσουν ποτέ στην κάλπη.
Πριν από τη σύλληψη του Ιμάμογλου έχει φροντίσει να καθαιρέσει με διάφορους τρόπους και προσχηματικές διώξεις όσους δημάρχους ανά τη χώρα επικράτησαν απέναντι στους δικούς του υποψηφίους. Οι διώξεις και φυλακίσεις δεν αφορούν μόνο τους πολιτικούς του αντιπάλους αλλά οποιονδήποτε, με οποιαδήποτε ιδιότητα, ασκεί την παραμικρή κριτική.
Είτε είναι αξιωματούχος είτε ιδιώτης. Αυτήν την Τουρκία, με αυτό το καθεστώς, η Ευρώπη θέλει να την καταστήσει βασικό εταίρο στην επιχειρούμενη νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας και στα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα. Προς το παρόν, αυτό απεφεύχθη καθώς χώρες όπως η Γαλλία άσκησαν βέτο και απέκλεισαν κράτη εκτός ΕΕ από το πακέτο αμυντικό των 150 δισ. ευρώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, δεν θα συνεργαστούν σε διμερές επίπεδο στο εξοπλιστικό πεδίο.
Η κατάρρευση των προσχημάτων στην Ευρώπη έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο χυδαιότητας που για το ίδιο πράγμα τηρείται ξεδιάντροπα διαφορετική στάση. Καταδικάζεται και ορθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά ο καθ’ έξιν και κατά συρροή εισβολέας, ο οποίος μάλιστα κατέχει έδαφος κράτους-μέλους, η Τουρκία, ανάγεται σε κρίσιμο αμυντικό εταίρο της ΕΕ.
Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν με το τζιχαντιστικό καθεστώς της Συρίας. Χριστιανοί, αλαουίτες και κάθε άλλη εθνοτική και θρησκευτική ομάδα γενοκτονείται από τις ένοπλες ομάδες τζιχαντιστών του Αλ Τζολάνι και η ΕΕ διοργανώνει Σύνοδο χρηματοδότησης του αιμοσταγούς καθεστώτος…
Η ηθική κατάρρευση της Ευρώπης και η απροσχημάτιστη, κυνική συμπεριφορά των ευρωπαϊκών κρατών, η οποία στρέφεται και κατά μελών της ΕΕ, θα διευρύνει τον εσωτερικό κατακερματισμό της, τη γεωπολιτική απορρύθμισή της και τη διεθνοπολιτική περιθωριοποίησή της, επιταχύνοντας ταυτόχρονα την αποδρομή του υφιστάμενου πολιτικού προσωπικού. «Μωραίνει Κύριος ὅν βούλεται ἀπολέσαι».