Στην συζήτησή μας ο στρατηγικός σύμβουλος και καθηγητής αναφέρεται στις προεκτάσεις της περιοδείας του Ντόναλντ Τραμπ στην Μέση Ανατολή και στην γενικότερη στρατηγική που φαίνεται να υιοθετούν οι ΗΠΑ για την υλοποίησης της “νέας τάξης πραγμάτων” με άξονα τον μεγάλο εμπορικό και ενεργειακό διάδρομο IMEC.
Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στη διεθνή σκηνή με περιοδεία σε Ριάντ, Ντόχα και Άμπου Ντάμπι στις 13 Μαΐου 2025 επιβεβαίωσε την πρόθεσή του να επαναφέρει τις Συμφωνίες του Αβραάμ στο επίκεντρο της αμερικανικής πολιτικής για τη Μέση Ανατολή. Οι συμφωνίες αυτές, που υπεγράφησαν επί της πρώτης προεδρίας του το 2020 μεταξύ του Ισραήλ και αραβικών χωρών όπως τα ΗΑΕ, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο και το Σουδάν, αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής του Τραμπ για μια μετα-παλαιστινιακή περιφερειακή σταθερότητα.
Η νέα του προσέγγιση — υπό το δόγμα «Ειρήνη μέσω Εμπορίου και Ενέργειας» — επιχειρεί να συνδυάσει γεωοικονομική επιρροή με ασφάλεια. Πλέον, στόχος του είναι να προσελκύσει τη Σαουδική Αραβία σε μια διευρυμένη εκδοχή των Αβρααμικών Συμφωνιών, προσφέροντας τεχνολογικά και επενδυτικά ανταλλάγματα με επίκεντρο την αμερικανο-ισραηλινή αμυντική συνεργασία.
Ωστόσο, η κατάσταση είναι περίπλοκη: ο πόλεμος στη Γάζα, η σταθερή υποστήριξη του Τραμπ προς το Ισραήλ και η αβεβαιότητα για την παλαιστινιακή ηγεσία αποτελούν τροχοπέδη. Παρόλα αυτά, η σιωπηρή στήριξη των εμιρατινών και η ρητορική του Ριάντ υπέρ της οικονομικής ολοκλήρωσης δείχνουν ότι ο Τραμπ φιλοδοξεί να οικοδομήσει μια νέα γεωστρατηγική αρχιτεκτονική, στην οποία το Ισραήλ αποτελεί τον βασικό κόμβο σταθερότητας και ηγεμονικής προβολής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στη διεθνή σκηνή με περιοδεία σε Ριάντ, Ντόχα και Άμπου Ντάμπι στις 13 Μαΐου 2025 επιβεβαίωσε την πρόθεσή του να επαναφέρει τις Συμφωνίες του Αβραάμ στο επίκεντρο της αμερικανικής πολιτικής για τη Μέση Ανατολή. Οι συμφωνίες αυτές, που υπεγράφησαν επί της πρώτης προεδρίας του το 2020 μεταξύ του Ισραήλ και αραβικών χωρών όπως τα ΗΑΕ, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο και το Σουδάν, αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής του Τραμπ για μια μετα-παλαιστινιακή περιφερειακή σταθερότητα.
Η νέα του προσέγγιση — υπό το δόγμα «Ειρήνη μέσω Εμπορίου και Ενέργειας» — επιχειρεί να συνδυάσει γεωοικονομική επιρροή με ασφάλεια. Πλέον, στόχος του είναι να προσελκύσει τη Σαουδική Αραβία σε μια διευρυμένη εκδοχή των Αβρααμικών Συμφωνιών, προσφέροντας τεχνολογικά και επενδυτικά ανταλλάγματα με επίκεντρο την αμερικανο-ισραηλινή αμυντική συνεργασία.
Ωστόσο, η κατάσταση είναι περίπλοκη: ο πόλεμος στη Γάζα, η σταθερή υποστήριξη του Τραμπ προς το Ισραήλ και η αβεβαιότητα για την παλαιστινιακή ηγεσία αποτελούν τροχοπέδη. Παρόλα αυτά, η σιωπηρή στήριξη των εμιρατινών και η ρητορική του Ριάντ υπέρ της οικονομικής ολοκλήρωσης δείχνουν ότι ο Τραμπ φιλοδοξεί να οικοδομήσει μια νέα γεωστρατηγική αρχιτεκτονική, στην οποία το Ισραήλ αποτελεί τον βασικό κόμβο σταθερότητας και ηγεμονικής προβολής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
;
