Η γεωπολιτική αντιπαράθεση στη σύγχρονη Ευρασία συνδέεται με την κλασική θεωρία του Sir Halford Mackinder, ο οποίος όρισε τον ευρασιατικό άξονα (Heartland) ως την «καρδιά» της παγκόσμιας ισχύος. Η Ρωσία, ιστορικός κυρίαρχος της περιοχής, συνεχίζει να αξιοποιεί τα στρατηγικά της πλεονεκτήματα, ενώ οι ΗΠΑ, ακολουθώντας τη γεωστρατηγική προσέγγιση του Zbigniew Brzezinski, επιχειρούν να περιορίσουν την επιρροή της μέσω κρίσεων όπως αυτή της Ουκρανίας.
Η Ουκρανία λειτουργεί ως πύλη προς τη Δυτική Ευρώπη και κρίσιμο σημείο ελέγχου της Ευρασίας. Η αμερικανική στρατηγική περιλαμβάνει στρατιωτική υποστήριξη προς το Κίεβο, με στόχο την αποδυνάμωση της Ρωσίας, όπως είχε συμβεί με τη σοβιετική εμπλοκή στο Αφγανιστάν. Παράλληλα, η Κίνα, μέσω του σχεδίου «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» (BRI), επιδιώκει να εδραιώσει οικονομική κυριαρχία στην περιοχή, γεγονός που απειλεί την αμερικανική ηγεμονία.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία ενισχύει τις φυγόκεντρες τάσεις εντός του δυτικού κόσμου και ωθεί την Ασία στην ανάπτυξη εναλλακτικών οικονομικών και χρηματοπιστωτικών δομών. Ο Mackinder είχε προβλέψει ότι η ισχύς του Heartland θα μπορούσε να ανατρέψει τη δυτική κυριαρχία. Αν η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία εμβαθύνουν τη συνεργασία τους, τότε η γεωπολιτική ισορροπία του 21ου αιώνα ίσως κριθεί στην Ευρασία.