Το νέο µισθολόγιο των Ενόπλων ∆υνάµεων είναι ένα βήµα προς την αντιστοίχιση του δηµόσιου λειτουργήµατος µε τις απολαβές
H κυβέρνηση ανακοίνωσε το νέο μισθολόγιο των Ενόπλων Δυνάμεων και μία σειρά από άλλες παρεμβάσεις, που σχετίζονται με την ευρύτερη κατάσταση των στελεχών, από τη γενική διαβίωση μέχρι τη βαθμολογική εξέλιξη. Το θέμα της μισθολογικής εξέλιξης των ανδρών και γυναικών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει διευθετηθεί με ουσιαστικό και γενναίο τρόπο και όχι τυπικό και στο πλαίσιο προεκλογικών σκοπιμοτήτων. Αυτό φαίνεται ότι γίνεται τώρα και ορθώς γίνεται.
Οι άνθρωποι των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η πραγματική αριστοκρατία του έθνους. Είναι αυτοί που, στο πλαίσιο της αποστολής τους, ξέρουν ότι μπορεί να κληθούν να δώσουν ακόμη και τη ζωή τους. Δεν συμβαίνει με άλλους επαγγελματικούς χώρους αυτό. Μόνο σε αυτόν των Ενόπλων Δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας. Δεν μπορεί ο χειριστής ενός μαχητικού αεροσκάφους, που διεξάγει αερομαχίες με τους Τούρκους και διατηρεί τους ελληνικούς ουρανούς… ελληνικούς, ή το πλήρωμα ενός πλοίου του Πολεμικού Ναυτικού, που κρατά ελεύθερες και ανοιχτές τις ελληνικές θάλασσες, ή οι άνδρες του Λιμενικού, που αντιμετωπίζουν υβριδικές καταστάσεις με εχθρικές δυνάμεις και εγκληματικές οργανώσεις, να μην έχουν εξασφαλισμένη αξιοπρεπή διαβίωση για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Τους το οφείλει το έθνος, το οποίο κρατούν ελεύθερο. Κάποια στιγμή πρέπει να υπάρξει εξορθολογισμός σε αυτό το κράτος ώστε να υφίσταται αντιστοιχία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη δημόσια απασχόληση και λειτουργία, μεταξύ του αντικειμένου ή του λειτουργήματος και των απολαβών με την ευρεία έννοια, οικονομικών και άλλων. Από τη μία, υπάρχουν ορισμένοι απασχολούμενοι στον δημόσιο τομέα οι οποίοι αρνούνται την αξιολόγηση, καταχρώμενοι τη μονιμότητα και καλυπτόμενοι πίσω από αυτήν εις βάρος των υπολοίπων, απολαμβάνοντας πολλές φορές αναντίστοιχα οικονομικά και άλλα οφέλη σε σχέση με αυτά προσφέρουν.
Από την άλλη, κάποιοι άλλοι αξιολογούνται καθημερινά στο πεδίο. Στον αέρα, στη θάλασσα, στα χερσαία σύνορα, θέτοντας ακόμη και τη ζωή τους υπό αίρεση και παρ’ όλα αυτά τυγχάνουν δυσμενούς μεταχείρισης σε σχέση με τους πρώτους. Αυτό δεν είναι κανονικότητα. Οι αποφάσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, είναι στη σωστή κατεύθυνση και μία καλή αρχή.
;
