Στην συζήτησή μας ο Οικονομολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης Εργαστήριο Ανάλυσης Δεδομένων και Πρόβλεψης αναλύει την κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας και την “αποστολή” του Ίλον Μάσκ να μηδενίσει το τεράστιο έλλειμμα $1,8 τρις στον προϋπολογισμό των ΗΠΑ.
Όπως επισημαίνει ο συνομιλητής μας, το χρέος των ΗΠΑ ξεπερνά τα $34 τρισ., που αντιστοιχεί περίπου στο 1/3 του παγκόσμιου ΑΕΠ και σχεδόν το 1/3 του παγκόσμιου κυβερνητικού χρέους. Το 13% (περίπου $880 δισ.) του συνόλου των δαπανών των ΗΠΑ ($6,7 τρισ.) δαπανάται στην πληρωμή των τόκων των δανείων. Ποσό σχεδόν ίσο με τις αμυντικές δαπάνες ($875 δισ.).
Με έσοδα περίπου $4,9 τρισ., το ετήσιο έλλειμα του κρατικού προϋπολογισμού ανέρχεται στα $1,8 τρισ. (οι δαπάνες υπερβαίνουν κατά 35% τα έσοδα του κράτους). Άρα κατά $1,8 τρισ. πρέπει να αυξηθεί ο κρατικός δανεισμός μέσα σε μια χρονιά μόνο (δηλαδή περίπου 9 φορές το ΑΕΠ της Ελλάδος).
Η νέα κυβέρνηση σχεδιάζει να εφαρμόσει μνημόνιο και να περικόψει περίπου $2 τρισ. δαπάνες, δηλαδή να κάνει τον προϋπολογισμό πλεονασματικό για να σταματήσει να αυξάνεται το δημόσιο χρέος.
Ο καθηγητής τοζίζει ότι παρόλο που η δημόσια συζήτηση συχνά επικεντρώνεται στην αύξηση ή μη του ανώτατου ορίου του χρέους, η ουσιαστική λύση βρίσκεται αλλού: στη συνετή διαχείριση των δημόσιων πόρων και στην επένδυσή τους σε τομείς που ενισχύουν την παραγωγικότητα και τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της οικονομίας.
Από το 1960, το ανώτατο όριο του χρέους έχει αυξηθεί περίπου 78 φορές, αναδεικνύοντας την εξάρτηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τον δανεισμό για την κάλυψη των δημοσιονομικών τους ελλειμμάτων. Αυτή η πρακτική επιτρέπει στην κυβέρνηση να καλύπτει τις δαπάνες της χωρίς να αυξάνει τους φόρους, μια λύση που ικανοποιεί προσωρινά τόσο τους πολίτες όσο και τις επιχειρήσεις.
Αυτή η τακτική, όμως, έχει δημιουργήσει έναν φαύλο κύκλο αυξανόμενου χρέους που δεν είναι βιώσιμος. Η σημερινή κατάσταση επιδεινώνεται από την έλλειψη επενδύσεων σε τομείς που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την παραγωγικότητα της οικονομίας. Η συνεχής εξάρτηση από τον δανεισμό, χωρίς τη δημιουργία νέου πλούτου, δεν μπορεί να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα.