Στην συζήτησή μας o σύμβουλος έκδοσης των Παραπολιτικών και της Απογευματινής αναφέρεται στο εν εξελίξει σχέδιο εξοπλισμού της Ευρώπης, στην προσπάθεια της Τουρκίας να συμμετάσχει σε αυτό και στην εσωτερική διπλωματική διελκυστίνδα στην ΕΕ για τους όρους συμμετοχής τρίτων κρατών.
Αναφερόμενος ευρύτερα σημειώνει ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια, η Ελλάδα ακολούθησε πιστά τη στρατηγική της πλήρους ένταξης στην ευρωπαϊκή κοινότητα. Από τη συμμετοχή της ως το 10ο μέλος της τότε ΕΟΚ μέχρι τη μετάβαση στη ζώνη του ευρώ, η χώρα δεν διαφοροποιήθηκε ουσιαστικά από τις κεντρικές πολιτικές που υπαγόρευαν οι ισχυροί της Ένωσης.
Η πορεία της Ελλάδας προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση συνδυάστηκε με τη διαχρονική συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ, διαμορφώνοντας έτσι μια σταθερή γεωπολιτική κατεύθυνση. Ακόμα και σε περιόδους που η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ έθιγε τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας, οι ελληνικές κυβερνήσεις επέλεξαν να εναρμονιστούν με τις κυρίαρχες τάσεις της Ένωσης.
Το όραμα των εγχώριων πολιτικών και συστημικών ελίτ για μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία διαμόρφωσε μια αντίληψη εξωτερικής πολιτικής που απέδιδε τις αποφάσεις στις Βρυξέλλες, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και συσχετισμών, η Ελλάδα πορεύτηκε μεταξύ φιλελεύθερης κεντροδεξιάς και γερμανόφιλης κεντροαριστεράς, ταυτίζοντας την εθνική της πορεία με την ευρωπαϊκή και τη νατοϊκή.
Αναφερόμενος ευρύτερα σημειώνει ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια, η Ελλάδα ακολούθησε πιστά τη στρατηγική της πλήρους ένταξης στην ευρωπαϊκή κοινότητα. Από τη συμμετοχή της ως το 10ο μέλος της τότε ΕΟΚ μέχρι τη μετάβαση στη ζώνη του ευρώ, η χώρα δεν διαφοροποιήθηκε ουσιαστικά από τις κεντρικές πολιτικές που υπαγόρευαν οι ισχυροί της Ένωσης.
Η πορεία της Ελλάδας προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση συνδυάστηκε με τη διαχρονική συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ, διαμορφώνοντας έτσι μια σταθερή γεωπολιτική κατεύθυνση. Ακόμα και σε περιόδους που η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ έθιγε τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας, οι ελληνικές κυβερνήσεις επέλεξαν να εναρμονιστούν με τις κυρίαρχες τάσεις της Ένωσης.
Το όραμα των εγχώριων πολιτικών και συστημικών ελίτ για μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία διαμόρφωσε μια αντίληψη εξωτερικής πολιτικής που απέδιδε τις αποφάσεις στις Βρυξέλλες, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και συσχετισμών, η Ελλάδα πορεύτηκε μεταξύ φιλελεύθερης κεντροδεξιάς και γερμανόφιλης κεντροαριστεράς, ταυτίζοντας την εθνική της πορεία με την ευρωπαϊκή και τη νατοϊκή.
;
