Η διαφαινόμενη πρόθεσή των Αμερικανών είναι να επιμερίσουν το βάρος ανάσχεσης των αναθεωρητικών δυνάμεων σε συμμάχους τους, προκειμένου οι ίδιοι να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση της Κίνας.
Το Ιράν οι Ισραηλινοί, οι Ευρωπαίοι την Ρωσία, οι ΗΠΑ την Κίνα, μαντέψτε ποιος θα πρέπει να “αναλάβει” την Τουρκία.
Οι ΗΠΑ, με δημόσιο χρέος 122% του ΑΕΠ, οδηγούνται σε αυστηρά οικονομικά μέτρα, ενώ η ΕΕ, με χαμηλότερο χρέος (88%), έχει περιθώριο επενδύσεων, αρκεί να προωθήσει τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η κβαντική υπολογιστική. Παράλληλα, η ενίσχυση των αμυντικών δαπανών είναι κρίσιμη για την ασφάλεια της Ευρώπης.
Εντωμετξύ η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τη μείωση της ρωσικής ισχύος και την σταδιακή αποδέσμευση των ΗΠΑ από την περιοχή, επιδιώκει επέκταση της επιρροής της. Οι σχέσεις της με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ διαμορφώνουν μια δυναμική ισορροπία και η πιθανότητα μιας ρωσοαμερικανικής συμφωνίας θα μπορούσε να αλλάξει τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς.
Το ερώτημα παραμένει: οι ευρωπαϊκές ηγεσίες θα αντιληφθούν τις πλανητικές αλλαγές ;