Στην συζήτησή μας ο στρατηγικός σύμβουλος και καθηγητής αναφέρεται στο γεωπολιτικό παράθυρο ευκαιρίας που ανοίγεται για Ελλάδα και Κύπρο από την διαφαινόμενη πρόθεση των ΗΠΑ να εξοικονομήσουν και να ανακατευθύνουν πόρους από διάφορα σημεία του πλανήτη προκειμένου να επικεντρωθεί κυρίως στην ανάσχεση της Κίνας.
Αυτό σημαίνει ότι θα βασιστούν σε επιμέρους γεωπολιτικά υποσύνολα ως “υπεργολάβους” και “τοποτηρητές” σε μία προσαρμοσμένη αρχιτεκτονική ασφαλείας οπότε έχει σημασία η προβολή της Ελλάδας ως παράγοντα που μπορεί να ανταποκριθεί σε έναν τέτοιο ρόλο.
Ατυχώς μέχρι στιγμή η Αθήνα στέλνει αμφίσημα, πλαδαρά και παθητικά μηνύματα ή και ασυμβατότητας με την νέα αμερικανική διοίκηση, με αποτέλεσμα αφενός η Ιταλία να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο υλοποιώντας ένα μεγάλο εξοπλιστικό και έχοντας εγκαταστήσει απευθείας δίαυλο της Τζώρτζια Μελόνι με τον Ντόναλντ Τραμπ, αφετέρου να η Τουρκία να εκμεταλλεύεται τα άλλα λάθος σήματα που στέλνουμε υποβάθμισης της τουρκική απειλής για δήθεν “ήρεμα νερά.