Στην συζήτησή μας ο γεωστρατηγικός αναλυτής μεταφέρει εικόνα, παρασκήνιο, πληροφορίες και ανάλυση από την αυξανόμενη στρατιωτική δραστηριότητα στον πλανήτη, με πολυμερείς ασκήσεις να διενεργούνται απο την Ευρώπη μέχρι τον Ειρηνικό.
Εντωμεταξύ, η Αφρική αποτελεί για το Κρεμλίνο ένα χαμηλού κόστους και υψηλής απόδοσης πεδίο δράσης για να πλήξει τα νότια νώτα του ΝΑΤΟ, να ενισχύσει την πολεμική του οικονομία και να προετοιμάσει στρατιωτικά προγεφυρώματα ενόψει ευρύτερης αντιπαράθεσης με τη Δύση. Με την πτώση του καθεστώτος Άσαντ και την απώλεια της Ταρτούς, η ρωσική παρουσία σε βάσεις όπως η Αλ-Καντίμ και η Τζούφρα στη Λιβύη αποκτά στρατηγική σημασία. Παράλληλα, στο Μάλι και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Ρωσία ανταλλάσσει παραστρατιωτική στήριξη με εξορυκτικά προνόμια, αξιοποιώντας δίκτυα όπως της Wagner, που πλέον τελούν υπό τον έλεγχο της GRU, για τη διακίνηση πολύτιμων μετάλλων και υδρογονανθράκων.
Η στρατηγική της Μόσχας εστιάζει στην αποσταθεροποίηση εύθραυστων καθεστώτων και στη δημιουργία ορμητηρίων σε κρίσιμους ναυτιλιακούς και ενεργειακούς διαδρόμους. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ ανησυχούν πως η Ρωσία ενδέχεται να συντονίσει τις προσπάθειες της με την Κίνα, ανοίγοντας πολλαπλά μέτωπα μέχρι το 2027. Παρά τις κυρώσεις, τα ρωσικά δίκτυα εμπορίου χρυσού και διαμαντιών μέσω Ντουμπάι παραμένουν ενεργά, απαιτώντας αυστηρότερη δυτική παρέμβαση.
Η στρατηγική του Κρεμλίνου στην Αφρική δεν είναι πολυδάπανη εξωστρέφεια, αλλά ένας λιτός και ευέλικτος μηχανισμός πολλαπλασιασμού ισχύος, έτοιμος να ενεργοποιηθεί σε περίπτωση παγκόσμιας σύγκρουσης. Αν η Δύση δεν αντιμετωπίσει έγκαιρα το ρωσικό αποτύπωμα στην ήπειρο ως στρατηγική απειλή, θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα μέτωπο ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης που θα απομυζά πολύτιμους πόρους σε κρίσιμες στιγμές.
Εντωμεταξύ, η Αφρική αποτελεί για το Κρεμλίνο ένα χαμηλού κόστους και υψηλής απόδοσης πεδίο δράσης για να πλήξει τα νότια νώτα του ΝΑΤΟ, να ενισχύσει την πολεμική του οικονομία και να προετοιμάσει στρατιωτικά προγεφυρώματα ενόψει ευρύτερης αντιπαράθεσης με τη Δύση. Με την πτώση του καθεστώτος Άσαντ και την απώλεια της Ταρτούς, η ρωσική παρουσία σε βάσεις όπως η Αλ-Καντίμ και η Τζούφρα στη Λιβύη αποκτά στρατηγική σημασία. Παράλληλα, στο Μάλι και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Ρωσία ανταλλάσσει παραστρατιωτική στήριξη με εξορυκτικά προνόμια, αξιοποιώντας δίκτυα όπως της Wagner, που πλέον τελούν υπό τον έλεγχο της GRU, για τη διακίνηση πολύτιμων μετάλλων και υδρογονανθράκων.
Η στρατηγική της Μόσχας εστιάζει στην αποσταθεροποίηση εύθραυστων καθεστώτων και στη δημιουργία ορμητηρίων σε κρίσιμους ναυτιλιακούς και ενεργειακούς διαδρόμους. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ ανησυχούν πως η Ρωσία ενδέχεται να συντονίσει τις προσπάθειες της με την Κίνα, ανοίγοντας πολλαπλά μέτωπα μέχρι το 2027. Παρά τις κυρώσεις, τα ρωσικά δίκτυα εμπορίου χρυσού και διαμαντιών μέσω Ντουμπάι παραμένουν ενεργά, απαιτώντας αυστηρότερη δυτική παρέμβαση.
Η στρατηγική του Κρεμλίνου στην Αφρική δεν είναι πολυδάπανη εξωστρέφεια, αλλά ένας λιτός και ευέλικτος μηχανισμός πολλαπλασιασμού ισχύος, έτοιμος να ενεργοποιηθεί σε περίπτωση παγκόσμιας σύγκρουσης. Αν η Δύση δεν αντιμετωπίσει έγκαιρα το ρωσικό αποτύπωμα στην ήπειρο ως στρατηγική απειλή, θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα μέτωπο ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης που θα απομυζά πολύτιμους πόρους σε κρίσιμες στιγμές.