Παρουσιάζει την εσωτερική δυναμική και τις στοχεύσεις των δύο αντιπροσωπειών, αποκαλύπτοντας ότι η επιλογή του Βλαντιμίρ Μεντίνσκι ως επικεφαλής της ρωσικής πλευράς προανήγγειλε την αδιαλλαξία του Κρεμλίνου. Από την ουκρανική πλευρά, σύμφωνα με τον αναλυτή, η ομάδα Ζελένσκι εμφανίστηκε με πρόθεση επανεκκίνησης της διαδικασίας, δίχως όμως ψευδαισθήσεις.
Καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισε και η μη εμφάνιση Πούτιν, η οποία υπονόμευσε εκ προοιμίου την πολιτική βαρύτητα της συνάντησης. Η εκ του σύνεγγυς παρουσία Αμερικανών αξιωματούχων, μεταξύ των οποίων και ο Μάρκο Ρούμπιο, επιβεβαίωσε την βούληση Ουάσιγκτον να διατηρήσει ρόλο εγγυητή, αλλά όχι -ακόμα- διαμεσολαβητή.