Ο γεωστρατηγικός αναλυτής στην συζήτηση της 17-02-2025 αναλύει την ομιλία του Αμερικανού Αντιπροέδρου Τζέι Ντι Βανς προς τους Ευρωπαίους και τα μηνύματα που επιχείρησε να περάσει.
Σημειώνει ότι απευθύνθηκε στις ευρωπαϊκές ηγεσίες κατά βάση με τα ίδια επιχειρήματα που οι Ρεπουμπλικανοί αντιμετώπισαν τους Δημοκρατικούς προεκλογικά στις ΗΠΑ, θεωρώντας τους κατά κάποιο τρόπο πολιτική και ιδεολογική προέκταση του Δημοκρατικού Κόμματος στην Ευρώπη.
Αντί να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα από την Ουάσινγκτον, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες επέλεξαν μια αμυντική και αντιδραστική στάση, αδυνατώντας να προσαρμοστούν στις βαθιές γεωπολιτικές μεταβολές που συντελούνται στη διεθνή ισορροπία ισχύος.
Ο Βανς δεν περιορίστηκε σε μια απλή επίκριση , αλλά διατύπωσε μια νέα αμερικανική στρατηγική, η οποία προϋποθέτει μεγαλύτερη ανάληψη ευθυνών από την Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά, αντί να ανταποκριθούν με ρεαλισμό και διάλογο, πολλές κυβερνήσεις επέλεξαν την αντίσταση έναντι της προσαρμογής. Η ιδεολογική τους διάσταση με τη νέα ηγεσία των ΗΠΑ έχει οδηγήσει σε άρνηση της πραγματικότητας, επιδεινώνοντας περαιτέρω τις διατλαντικές σχέσεις.
Η απροθυμία της Ευρώπης να αναγνωρίσει τις νέες γεωπολιτικές δυναμικές δείχνει ότι δεν είναι έτοιμη να αναδιαμορφώσει τον ρόλο της στο παγκόσμιο σκηνικό. Η συνεχής σύγκρουση με τις ΗΠΑ -δίχως να ευθύνεται αποκλειστικά η Ευρώπη -αποδυναμώνει την ευρωπαϊκή θέση, αντί να συμβάλει σε έναν απαραίτητο στρατηγικό αναπροσανατολισμό.
Σημειώνει ότι απευθύνθηκε στις ευρωπαϊκές ηγεσίες κατά βάση με τα ίδια επιχειρήματα που οι Ρεπουμπλικανοί αντιμετώπισαν τους Δημοκρατικούς προεκλογικά στις ΗΠΑ, θεωρώντας τους κατά κάποιο τρόπο πολιτική και ιδεολογική προέκταση του Δημοκρατικού Κόμματος στην Ευρώπη.
Αντί να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα από την Ουάσινγκτον, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες επέλεξαν μια αμυντική και αντιδραστική στάση, αδυνατώντας να προσαρμοστούν στις βαθιές γεωπολιτικές μεταβολές που συντελούνται στη διεθνή ισορροπία ισχύος.
Ο Βανς δεν περιορίστηκε σε μια απλή επίκριση , αλλά διατύπωσε μια νέα αμερικανική στρατηγική, η οποία προϋποθέτει μεγαλύτερη ανάληψη ευθυνών από την Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά, αντί να ανταποκριθούν με ρεαλισμό και διάλογο, πολλές κυβερνήσεις επέλεξαν την αντίσταση έναντι της προσαρμογής. Η ιδεολογική τους διάσταση με τη νέα ηγεσία των ΗΠΑ έχει οδηγήσει σε άρνηση της πραγματικότητας, επιδεινώνοντας περαιτέρω τις διατλαντικές σχέσεις.
Η απροθυμία της Ευρώπης να αναγνωρίσει τις νέες γεωπολιτικές δυναμικές δείχνει ότι δεν είναι έτοιμη να αναδιαμορφώσει τον ρόλο της στο παγκόσμιο σκηνικό. Η συνεχής σύγκρουση με τις ΗΠΑ -δίχως να ευθύνεται αποκλειστικά η Ευρώπη -αποδυναμώνει την ευρωπαϊκή θέση, αντί να συμβάλει σε έναν απαραίτητο στρατηγικό αναπροσανατολισμό.
;
